اخبار

این به معنای تمرکز بر غذاهایی است که می توان شکار، ماهیگیری یا جمع آوری کرد: گوشت، ماهی، صدف، مرغ، تخم مرغ، سبزیجات، ریشه ها، میوه ها و انواع توت ها. این همچنین به این معنی است که بدون غلات، بدون لبنیات، بدون حبوبات (لوبیا، عدس و نخود)، بدون شکر و بدون نمک. چرا؟ به گفته طرفداران، بدن ما از نظر ژنتیکی مستعد این است که غذا بخورد. آنها انقلاب کشاورزی و افزودن غلات، حبوبات و لبنیات به رژیم غذایی انسان را عامل شروع بیماری مزمن می دانند.

از یک طرف، این شیوه غذا خوردن، گنجاندن میوه‌ها و سبزیجات بیشتری را تشویق می‌کند - که با دستورالعمل‌های غذایی برای آمریکایی‌ها همسو است. اما یک برنامه معمولی پالئو ممکن است از توصیه‌های مربوط به مصرف روزانه چربی و پروتئین فراتر رود و از توصیه‌های کربوهیدرات کوتاهی کند. حذف غلات کامل، حبوبات و لبنیات نیز می تواند خطرناک باشد. این غذاها سرشار از مواد مغذی هستند و حاوی ویتامین ها و مواد معدنی مهمی هستند.

حذف غلات کامل لزوماً بلیت پایان دادن به بیماری و تضمین کاهش وزن نیست. غلات کامل حاوی فیبر رژیمی هستند که ممکن است به کاهش خطر بیماری قلبی، سرطان های خاص و دیابت نوع 2 و سایر عوارض سلامتی کمک کند. و مطالعات باستان شناسی اخیر شواهدی را نشان می دهد که انسان هایی که در دوران پارینه سنگی زندگی می کردند در واقع غلات می خوردند. رژیم غذایی انسان های اولیه بسته به محل زندگی آنها به شدت متفاوت بود. هیچ "رژیم غذایی پارینه سنگی" وجود ندارد.

مانند هر گرایش رژیمی، رژیم پالئو نیز ممکن است حفظ آن سخت باشد و با حذف کل گروه‌های غذایی و انواع غذاها، خطر اختلال خوردن را افزایش می‌دهد. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که نمی‌توان دقیقاً همانطور که اجدادمان می‌خوردند، غذا خورد. به عنوان مثال، بازی وحشی به راحتی در دسترس نیست زیرا بیشتر گوشتی که ما مصرف می کنیم اهلی شده است و در مقیاس انبوه تولید می شود. غذا به بخش مهمی از فرهنگ ما از جمله وعده های غذایی جشن و گردهمایی های اجتماعی تبدیل شده است.

قبل از شروع هر برنامه غذایی، با یک متخصص تغذیه کار کنید که سوابق غذایی و پزشکی شما را ارزیابی می کند و یک برنامه تغذیه شخصی متناسب با سبک زندگی و ترجیحات شما ایجاد می کند.