امروزه روش های مختلفی از تمرینات ورزشی تا مصرف نوشیدنی ها و خوراکی های مختلف برای کوچک کردن شکم توصیه می شود که گاه به رغم تلاش زیاد، موفقیت چندانی در پی ندارد. توجه به مطالعات علمی دراین باره می تواند مؤثر باشد زیرا پس از شناخت علت واقعی، بهتر می توان نسبت به رفع مشکل اقدام کرد.
تجمع چربی در بافت شکم یکی از رایج ترین مشکلات سلامتی است که علل مختلفی از جمله سبک زندگی بی تحرک، مصرف چربی های اشباع، استرس، خواب ناکافی و... در بروز آن نقش دارند. این حالت نه تنها بر زیبایی و اعتماد به نفس تاثیر می گذارد؛ بلکه زمینه ساز بسیاری از بیماری های جدی از جمله ناراحتی قلبی عروقی، کلسترول بالا و... می شود.
امروزه روش های مختلفی از تمرینات ورزشی تا مصرف نوشیدنی ها و خوراکی های مختلف برای کوچک کردن شکم توصیه می شود که گاه به رغم تلاش زیاد، موفقیت چندانی در پی ندارد. توجه به مطالعات علمی دراین باره می تواند مؤثر باشد زیرا پس از شناخت علت واقعی، بهتر می توان نسبت به رفع مشکل اقدام کرد.
گام اول؛ رهایی از استرس
همیشه از تمرینات جدی ورزشی برای رسیدن به تناسب اندام و رهایی از شکم بزرگ صحبت می شود اما آیا می دانید که " سونا" نیز به خاطر تاثیر آرامبخشی نقش مثبتی دارد!
مطالعات بسیاری نشان می دهد که ترشح کورتیزول با افزایش چربی های شکمی مرتبط است. در واقع کورتیزول در شرایط استرس زا در خون ترشح می شود و مانند انسولین سطح قند خون را بالا می برد.
استرس تاثیرات منفی متعددی بر سلامتی دارد و از جمله می تواند بر رفتارهای تغذیه ای نیز تاثیر بگذارد و زمینه ساز اضافه وزن موسوم به " چاقی هیجانی" شود.
نتایج بررسی محققان آمریکایی در سال 2013 نشان می دهد که 52% خانم ها و 20% آقایان برای رهایی از احساسات منفی مانند خشم، استرس، اضطراب و... به غذاخوردن متوسل می شوند. همچنین ثابت شده که مصرف خوراکی های چرب و شیرین در چنین شرایطی احتمال بروز چاقی را تا 5 برابر افزایش می دهد. به همین دلیل کنترل استرس و هیجانات منفی در حفظ تناسب اندام مؤثر است.
برنامه غذایی سرشار از پروتئین
می توان امیدوار بود که با رعایت رژیم غذایی فاقد چربی، اندازه شکم را کاهش داد البته به شرطی که مقدار مصرف نشاسته نیز کمتر شده و پروتئین دریافتی افزایش یابد.
بررسی چندین مطالعه که در مجموع 447 نفر در آن شرکت کردند نشان می دهد افرادی که که رژیم غذایی کم نشاسته را رعایت می کنند به طور متوسط 3/3 کیلوگرم بیشتر از کسانی که سهم چربی غذایی را کاهش داده اند، موفق به کاهش وزن شده اند. این تفاوت پس از شش ماه و تا یک سال به طور متوسط فقط یک کیلوگرم است اما به تدریج افزایش می یابد.
توجه به رژیم های سرشار از پروتئین طی سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده به طوری که تحقیقی در سال 2009 در این باره نشان می دهد رژیم پرکالری موجب کاهش 5/8 کیلوگرم اضافه وزن در مقایسه با 9/6 کیلوگرم رژیم با کالری معمولی در مدت مشابه می شود. این حالت در مورد کاهش چربی های شکمی نیز کاملا صدق می کند. ( 92/1 کیلوگرم در مقایسه با 24/1 کیلوگرم)
جودوسر؛ دوست خوب تناسب اندام
" جو دوسر" غله ای بسیار مغذی و سرشار از ارزش های غذایی است. افرادی که می خواهند از شر چربی های شکم رها شوند، می توانند حساب ویژه ای روی آن باز کنند.
اولین تاثیر جودوسر به خاطر مقدار بالای فیبرهای آن است زیرا فیبرها عملکرد روده ها را تسهیل کرده و احساس سیری بسیار سریع تری را ایجاد می کنند.
بتا- گلیکان نوعی فیبر است که مورد توجه محققان قرار گرفت. تحقیقات نشان می دهد که این ترکیب در جودوسر به وفور وجود دارد و در متابولیسم قند و چربی ها بسیار مؤثر است طوری که موجب کاهش کلسترول خون شده و سطح گلوکز و انسولین را تنظیم می کند.
آزمایشی سال 2013 نشان می دهد کسانی که مدت 12 هفته جودوسر مصرف کرده اند از کاهش وزن و چربی شکمی رضایت داشتند.
ماساژ بدن با اسانس های طبیعی
محققان کره ای دریافتند که آروماتراپی تاثیر خوبی در کاهش چربی های شکمی دارد. در این باره روی گروهی از خانم های یائسه طی مدت 6 هفته ماساژ؛ یک بار در هفته ماساژ کل بدن و دو بار در روز ماساژ شکم انجام شد.
در مورد نیمی از آنها روغن هسته انگور و بقیه از ترکیب روغن ها و اسانس های طبیعی به خصوص اسانس گریپ فوروت و سرو هنگام ماساژ استفاده شد. خواص جذب آب، حلال چربی و ضد سلولیت اسانس گریپ فوروت برای متخصصان آروماتراپی اهمیت داشت.
چربی های زیرپوستی و دور شکم در گروهی که شکم را با انواع اسانس ها ماساژ داده بودند به طور قابل توجهی کاهش یافت. همچنین اعتماد به نفس و تصویر ذهنی این خانم ها نیز نسبت به بقیه بهبود یافت.
انجام تمرینات جسمانی صحیح
تحقیقی که نتایج آن در سال 2011 در Journal of Strength & Conditioning Research چاپ شد نشان می دهد که نمی توان فقط چربی های قسمتی خاص از بدن را کم کرد. در این باره محققان برای شناخت تاثیرات ورزش های شکمی بر کاهش چربی های آن، وضعیت 24 نفر را دو گروه ارزیابی کردند. یک گروه باید 5 روز در هفته تمرینات مخصوص شکم ( 7 نوع تمرین در دو مجموعه با 10 بار تکرار) را انجام می دادند در حالی که برای دیگران اجباری به تمرین خاص در یک اندام وجود نداشت.
نتایج نشان داد پس از 6 هفته تمرینات شکمی گروه اول هیچ تاثیر قابل توجهی در وزن، توده چربی و اندازه دور شکم دیده نشد در حالی که برای گروه دوم تاثیرات بهتری داشت.
به نظر محققان تمرینات ورزشی منظم ( حداقل 3 جلسه 30 دقیقه ای در هفته) چربی های شکمی را به طرز قابل توجهی کاهش می دهد. تمرینات استقامتی مانند پیاده روی، دو، شنا و دوچرخه سواری که متابولیسم هوازی بدن را تسریع می کنند، توصیه می شود.
