اخبار

تعدادی از مطالعات نشان داده اند که خوردن تنها در یک بازه زمانی محدود می تواند به کاهش وزن برخی افراد کمک کند. اما مشخص نیست که چرا: آیا این استراتژی فقط به افراد کمک می‌کند کمتر غذا بخورند یا چیزی در مورد نگه داشتن وعده‌های غذایی در یک بازه زمانی کوتاه‌تر وجود دارد؟

تحقیقات جدید در اردوگاه قبلی انجام می‌شود و نشان می‌دهد که میزان کالری مصرفی افراد مهم‌تر از زمان‌بندی است.

یک کارآزمایی کوچک و تصادفی در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز - نتایج آن روز جمعه در مجله Annals of Internal Medicine منتشر شد - نشان داد که وقتی محققان تعداد کالری مصرفی افراد را کنترل می‌کنند، برنامه‌های غذایی محدود و منظم منجر به درجات مشابه کاهش وزن

دکتر Nisa Maruthur، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «این باعث می‌شود فکر کنیم افرادی که از غذا خوردن با زمان محدود سود می‌برند – به این معنی که وزن کم می‌کنند – احتمالاً از دریافت کالری کمتر ناشی می‌شوند، زیرا بازه زمانی آنها کوتاه‌تر است و نه چیز دیگری.» دانشیار پزشکی در دانشگاه جان هاپکینز.

رژیم های غذایی با محدودیت زمانی متفاوت است و برخی شبیه به روزه داری متناوب هستند، نوعی رژیم غذایی که شامل متناوب دوره های روزه داری و غذا خوردن است. کارآزمایی جدید یک پنجره 10 ساعته غذا خوردن را بررسی کرد، که بیشتر از چیزی است که معمولاً به عنوان روزه متناوب واجد شرایط است.

محققان به 41 نفر غذای آماده به مدت 12 هفته دادند. شرکت‌کنندگان که بیشتر آنها زنان سیاه‌پوست بودند، چاقی داشتند و پیش دیابت یا دیابت داشتند.

وعده های غذایی آنها (صبحانه، ناهار، شام و میان وعده) به گونه ای طراحی شده بود که بر اساس سن، جنس، وزن، قد و سطح فعالیت بدنی، همان تعداد کالری را که در زندگی روزانه می خوردند، داشته باشد. این غذا تعادل سالمی از چربی، کربوهیدرات و پروتئین داشت.

در یک روز معین، شرکت کنندگان ممکن است غلات و یک فنجان میوه برای صبحانه، سالاد کلم پیچ با لوبیا سفید و عدس برای ناهار، بادام زمینی یا پرتقال ماندارین برای میان وعده و یک خورش گوشت گاو برای شام بخورند.

نیمی از گروه غذاها را در یک پنجره 10 ساعته از ساعت 8 صبح تا 6 بعد از ظهر می خوردند. حدود 80 درصد از کالری آنها در صبحانه و ناهار مصرف می شد، زیرا برخی تحقیقات نشان داده اند که خوردن بیشتر کالری در اوایل روز می تواند برای کاهش وزن مفید باشد.

نیمی دیگر از ساعت 8 صبح تا نیمه شب غذا می خوردند و نیمی از کالری روزانه خود را در شام مصرف می کردند - برنامه ای که به منظور تقلید از الگوهای غذایی بسیاری از افراد خارج از یک محیط تحقیقاتی است.

در طول دوره غذا خوردن، آزمایش نوشیدنی‌ها را در صورتی که کالری و کافئین نداشتند، محدود نکرد. همچنین به شرکت کنندگان اجازه داده شد هر روز یک فنجان قهوه، نوشابه رژیمی و نوشیدنی الکلی مصرف کنند. خارج از بازه های زمانی تعیین شده، فقط آب مجاز بود.

در پایان مطالعه، شرکت‌کنندگان بدون توجه به رژیمی که دنبال می‌کردند تقریباً به همان میزان وزن کم کردند. میانگین در گروه غذا خوردن با محدودیت زمانی حدود 5.1 پوند از دست داده بود، در حالی که برای گروه دیگر 5.7 پوند بود. تفاوت معنی داری در قند خون، فشار خون، دور کمر یا سطح چربی وجود نداشت.

نتایج مشابه یافته های یک کارآزمایی تصادفی شده در سال گذشته بود که نشان داد روزه داری متناوب شبیه شمارش کالری به عنوان یک استراتژی کاهش وزن است.

با این حال، تحقیقات کلی در مورد غذا خوردن با محدودیت زمانی متفاوت است: یک مطالعه شش ساله ارتباطی بین تغییر وزن و محدود کردن مصرف غذا در یک بازه زمانی خاص پیدا نکرد.

آزمایش جدید از این جهت متمایز بود که محققان آنچه را که همه شرکت‌کنندگان می‌خوردند کنترل می‌کردند - یک طرح آزمایشی نادرتر و پیچیده‌تر.

دکتر لیزا چاو، استاد پزشکی در دانشگاه مینه‌ سوتا که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: اما نتایج آن با چند هشدار همراه است.

او گفت که این کارآزمایی ممکن است مزایای طولانی مدت غذا خوردن با زمان محدود را به دست نیاورد. یکی از مطالعات خود او که سال گذشته منتشر شد، نشان داد که شش ماه غذا خوردن با محدودیت زمانی - از ظهر تا 8 بعد از ظهر. روزانه - برای کاهش وزن موثرتر از محدودیت کالری در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 بود.

علاوه بر این، چاو افزود، این کارآزمایی منعکس کننده این نیست که غذا خوردن با محدودیت زمانی در زندگی واقعی چگونه به نظر می رسد، زیرا کالری و وعده های غذایی افراد را کنترل می کند.

او گفت: «وقتی از پزشک صحبت می‌کنید که با یک بیمار در مورد کاهش وزن صحبت می‌کند، این موضوع یکسان نیست، زیرا پزشک قرار نیست تمام غذا را فراهم کند.

سایر محققان همچنین فکر می کنند زمان بندی غذا برای کاهش وزن مهم است.

به گفته ساچین پاندا، استاد موسسه مطالعات بیولوژیکی سالک، برنامه غذایی با محدودیت زمانی ایده آل شامل یک یا دو ساعت پس از بیدار شدن از خواب برای خوردن اولین وعده غذایی است و سپس آخرین وعده غذایی خود را سه ساعت قبل از خواب میل کنید.

پاندا گفت: "این به ساعت جهانی بستگی ندارد - به ساعت داخلی شما بستگی دارد." "کسی که ساعت 6 صبح از خواب بیدار می شود، ممکن است برای او خوب باشد که از ساعت 8 صبح شروع کند، اما شخصی که ساعت 8 صبح از خواب بیدار می شود ممکن است از ساعت 9 یا 10 صبح شروع به غذا خوردن کند."

این به این دلیل است که هورمون استرس کورتیزول پس از بیدار شدن از خواب بالا است و ملاتونین - هورمونی که خواب را تنظیم می کند - هنوز در آن زمان کاهش می یابد. پاندا گفت، بنابراین ممکن است هضم درست بلافاصله پس از ظهور برای افراد دشوارتر باشد.

پاندا افزود، در عین حال، خوردن نزدیک به زمان خواب می تواند خواب را مختل کند و خواب ناکافی ممکن است هوس را افزایش دهد. برخی تحقیقات همچنین نشان می دهد که غذا خوردن در اواخر شب می تواند باعث شود افراد انرژی بیشتری را به عنوان چربی ذخیره کنند.

خوردن محدود به زمان ممکن است مزایای دیگری به جز کاهش وزن نیز داشته باشد.

تحقیقات پاندا نشان داده است که این رویکرد ممکن است به اصطلاح «کلسترول بد» را کاهش دهد و فشار خون و قند خون را در افراد مبتلا به برخی بیماری‌های مزمن بهبود بخشد.

از سوی دیگر، مطالعه ای که ماه گذشته منتشر شد نشان داد که محدود کردن مصرف غذا به کمتر از هشت ساعت در روز ممکن است خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی را در درازمدت افزایش دهد.

پاندا گفت حداقل، خوردن محدود زمان ممکن است جایگزین ساده تری برای شمارش کالری باشد.

او گفت: "شمارش زمان آسان تر از شمارش کالری است." «من حدس می‌زنم که بیشتر مردم نمی‌توانند به خاطر بسپارند که چه مقدار کالری مصرف کرده‌اند، اما زمان‌بندی به راحتی قابل یادآوری است.»