بر اساس مطالعهای که اثرات آن بر سلامتی را در زمان واقعی بررسی کرد، قهوه کافئیندار ممکن است ترکیبی از فواید و مضرات کوتاهمدت داشته باشد.
محققانی که ۱۰۰ داوطلب را به مدت دو هفته در یک کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده تحت نظر داشتند، دریافتند شرکتکنندگان در روزهایی که قهوه مینوشیدند، تعداد گامهای بیشتری در روز نسبت به روزهایی که قهوه نمینوشیدند، ثبت کردند. و قهوه بیشتر با اپیزودهای کمتری از یک نوع ریتم غیر طبیعی قلب همراه بود.
اما در روزهایی که قهوه مینوشیدند، شرکتکنندگان موارد بیشتری از نوع دیگری از ضربان غیرطبیعی قلب داشتند. آنها نیز کمتر می خوابیدند.
دکتر گرگوری مارکوس، سرپرست تحقیقات قلب و عروق و استاد برجسته تحقیقات فیبریلاسیون دهلیزی در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، می گوید: «این نتایج رابطه پیچیده بین قهوه و سلامتی را نشان می دهد.
مارکوس در بیانیهای گفت: «فعالیت بدنی بیشتر که به نظر میرسد ناشی از مصرف قهوه است، فواید سلامتی متعددی مانند کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و چندین سرطان دارد و با طول عمر بیشتر همراه است.» از سوی دیگر، کاهش خواب با انواع پیامدهای نامطلوب روانپزشکی، عصبی و قلبی عروقی همراه است.
این تحقیق که تا زمانی که در یک مجله معتبر منتشر شود، مقدماتی در نظر گرفته میشود، آخر هفته گذشته در جلسات علمی مجازی انجمن قلب آمریکا ارائه شد.
مارکوس میگوید: «قهوه رایجترین نوشیدنی مصرفشده در جهان است، اما اثرات آن بر سلامتی هنوز نامشخص است. اکثر مطالعات مشاهدهای طولانی مدت فواید بالقوه متعدد نوشیدن قهوه را پیشنهاد کردهاند، اما او این را «اولین کارآزمایی تصادفیشده برای بررسی پیامدهای فیزیولوژیکی مصرف قهوه در زمان واقعی» نامید.
داوطلبان مطالعه از مانیتورهای ضبط مداوم برای ردیابی ریتم قلب و سطح قند خون استفاده می کردند. دستگاه های مچ بسته فعالیت بدنی و خواب را ردیابی می کردند. میانگین سنی شرکت کنندگان 38 سال بود. 51 درصد زن و 48 درصد سفیدپوست بودند.
در طی دو هفته، به طور تصادفی به آنها اختصاص داده شد که هر کدام بیش از دو روز متوالی از قهوه اجتناب کنند یا قهوه بنوشند. مصرف قهوه و اسپرسو در زمان واقعی از طریق "دکمه مهر زمان" در مانیتور قلب ردیابی شد. شرکتکنندگان پرسشنامههای روزانه را تکمیل کردند تا جزئیات بیشتری از میزان قهوه نوشیدهشان را مشخص کنند و سفر به کافیشاپها با ردیابی جغرافیایی ثبت شد.
در مقایسه با روزهایی که شرکتکنندگان قهوه نمینوشیدند، مصرف قهوه با بیش از 1000 گام اضافی در روز، 36 دقیقه خواب کمتر در شبانهروز و افزایش 54 درصدی دورههای یک نوع ضربان غیرطبیعی قلب که منشأ آن در پایین قلب است، مرتبط بود. محفظه ها که انقباضات زودرس بطنی نامیده می شوند. مارکوس گفت که ضربانهای غیرعادی مکرر از حفرههای پایینی خطر نارسایی قلبی را افزایش میدهد.
هر فنجان قهوه اضافی با نزدیک به 600 قدم بیشتر در روز و 18 دقیقه خواب کمتر در شبانه روز همراه بود. اما اپیزودهای ریتم غیر طبیعی سریع قلب که از حفره های فوقانی قلب ناشی می شود، به نام تاکی کاردی فوق بطنی، برای هر فنجان اضافی 12 درصد کمتر بود.
محققان DNA شرکت کنندگان را برای یافتن ژن هایی که ممکن است متابولیسم کافئین را تحت تاثیر قرار دهند، غربالگری کردند. آنها دریافتند افرادی که دارای ژنهای مرتبط با متابولیسم سریعتر کافئین هستند، ضربان قلب غیرطبیعیتری از خود نشان میدهند که از حفرههای پایینی قلب منشا میگیرد، وقتی قهوه بیشتری مصرف میشود. هرچه مصرف کننده قهوه دیرتر کافئین را متابولیزه کند، خواب بیشتری را از دست می دهد.
این مطالعه هیچ تفاوتی در سطح گلوکز بر اساس مصرف قهوه پیدا نکرد.
محققان به بررسی این موضوع پرداختند که آیا تغییرات در ورزش یا خواب بر تأثیر قهوه بر ریتم غیر طبیعی قلب تأثیر می گذارد یا خیر. چنین ارتباطی دیده نشد.
مارکوس گفت که از آنجایی که قهوه به طور تصادفی به شرکت کنندگان در مطالعه اختصاص داده شد - با ارزیابی مکرر روزهایی که هر شرکت کننده قهوه نوشیده در مقابل روزهایی که قهوه ننوشیده است - می توان علت و معلولی را استنباط کرد.