اگرچه سویا و گوشت هر دو از لحاظ پروتئین‌های رژیمی غنی هستند، اما تفاوت‌های عمده‌ای از نظر محتوای تغذیه‌ای دارند. به همین دلیل بهتر است به طور جامع مقایسه و گوشت با سویا را در نظر داشته باشید.
پروتئین‌های سویا و گوشت، هر دو با کیفیت بالا و کامل هستند، زیرا حاوی تمام اسیدآمینه‌های ضروری هستند. با این حال، بعضی از مواد مغذی را سویا ندارد و بعضی دیگر را گوشت.
نوع پروتئینی که برای شما مناسب است به فاکتورهای سلامتی و ترجیح غذایی شما بستگی دارد.
مقایسه پروتئین گوشت با سویا
اگر چه هر دو منابع غنی پروتئین رژیمی هستند، اما گوشت داری مقدار بیشتر پروتئین در هر گرم می‌باشد.
85 گرم گوشت گاو که ۹۵ درصد ماهیچه خالص است، ۲۵ گرم پروتئین رژیم غذایی را فراهم می‌کند، در حالی که سهم ۸۵ گرم توفو سویا حاوی ۱۳ گرم پروتئین است و یک و نیم فنجان دانه سویا ۱۶.۵ گرم پروتئین رژیمی را در خود دارد.
کربوهیدرات و فیبر سویا و گوشت
درحالی که گوشت بدون کربوهیدرات و فیبر است، اغلب محصولات سویا حاوی کربوهیدرات هستند که شامل فیبر رژیمی می‌شود.
برای مثال، 85 گرم بیف خالص هیچ کربوهیدراتی ندارد، درحالی که سهم 85 گرمی توفو ۴ گرم کربوهیدرات کلی دارد که ۲ گرم آن فیبر رژیمی است. دریافت کمی فیبر در رژیم غذایی، به شما در مدیریت وزن و کنترل کلسترول خون (افزایش کلسترول خوب و کاهش کلسترول بد) کمک می‌کند.
مقایسه سویا با گوشت از نظر محتوای چربی
درحالی که چربی موجود در گوشت عمدتاً چربی اشباع ناسالم است که در صورت مصرف بیش از حد به کلسترول خون بالا و بیماری‌های قلبی دامن می‌زند، اغلب چربی رژیمی در سویا برای قلب ضرری ندارد و چربی اشباع نشده است و شامل اسیدهای چرب ضروری امگا3 می‌شود.
جایگزینی چربی اشباع با چربی‌های سالم‌تر غیر اشباع (mono-polyunsaturated) به کاهش خطر بیماری‌های قلبی عروقی کمک می‌کند.
اگر در معرض کلسترول خون بالا یا بیماری قلبی هستید، از گوشت‌های حاوی چربی زیاد بگذرید و گوشت‌های بسیار خالص یا پروتئین‌های سویا را انتخاب‌کنید.
یک مطالعه نشان داده است، پروتئین سویا، زمانی که با پروتئین گوشت جایگزین شود، باعث کاهش ۱۴درصدی سطح کلسترول پلاسما بعد از دو هفته و ۲۱ درصد کاهش بعد از سه هفته می‌شود.
آهن رژیمی
اگرچه گوشت و سویا هر دو منابع خوبی از آهن رژیمی هستند، اما آهن در گوشت، آهنی است به شکل هِم که بدن آن را نسبت به آهن غیر هِم در سویا و دیگر غذاهای گیاهی بهتر جذب می‌کند.
به علاوه، بعضی از پروتئین‌های سویا می‌توانند جذب آهن را مهار کنند. در نظر داشته باشید که پروتئین‌های گوشت، ماکیان و غذاهای دریایی یا ویتامین C همراه با منابع آهن غیر هم، به جذب آهن غیر هم کمک می‌کنند.
پروتئین‌های قدرتمند
بزرگسالان حداقل ۸ گرم پروتئین به ازای هر 10 کیلوگیرم وزنشان نیاز دارند، طبق انستیتو پزشکی. گوشت یک پروتئین کامل‌است، به این معنی که تمام اسیدآمینه‌های ضروری را به بدن می‌رساند.
یک گیاه خوار باید رژیم متنوعی داشته باشد که دانه‌ها، آجیل‌ها، میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات و بسته به نوع گیاه خواری، احتمالاً تخم‌مرغ و لبنیات را در خود جای دهد تا مقدار مناسبی از اسیدآمینه‌ها را دریافت کند.
سویا، دوست یا دشمن بدنسازان؟!
اگر شما ورزشکار هستید، نیازی نیست بابت مصرف سویا نگران باشید. ورزشکاران معمولا به دلیل فیتواستروژن موجود در سویا و یا کربوهیدرات آن نگران هستند؛ از طرفی محتوای پروتئینی بالای سویا، بدنسازان را به مصرف آن تشویق می‌کند.
کمبود آهن و دیگر املاح
گیاه خواران باید غلات غنی شده، برگ‌های سبز تیره، شهدها، میوه‌های خشک شده و دیگر غذاهای غنی از آهن را با محصولات غنی از ویتامین C، مانند پرتقال، مصرف کنند تا به جذبشان کمک کند.
به علاوه، گیاه خواران ممکن است نسب به گوشت خواران به کمبود کلسیم، روی، ویتامین B 12، ویتامین D و اسید چرب امگا-3 کمی مستعدتر باشند، اما این مشکل نیز می‌تواند با مصرف انواع غذاهایی که با ویتامین B12 غنی شده‌اند و فقط درمحصولات حیوانی یافت می‌شود، برطرف گردد.
جمع بندی فیت شیپ از مقایسه گوشت و سویا
اگر می‌خواهید سبک زندگی سالمی داشته باشید، هیچ لزومی ندارد مواد غذایی خاصی را کنار بگذارید.
دورهٔ افراط و تفریط به سر آمده و دورهٔ رژیم سالم، متنوع و متعادل آغاز شده است.
یادتان باشد تمام مضراتی که برای گوشت یا خیلی دیگر از مواد غذایی مطرح می‌شود، در صورت مصرف به اندازه، درست و اصولی، خنثی شده و حتی می‌توانند سطح سلامتی شما را افزایش دهند.
البته موضوع مواد غذایی کاملاً بی ارزش مانند سوسیس و کالباس، چیپس و پفک، نوشابه و… کاملاً از این مسئله جداست و مصرف اینگونه مواد غذایی اگر به طور کامل قطع شود بهتر است.
