اخبار

محققانی که ۱۰۰ داوطلب را به مدت دو هفته در یک کارآزمایی تصادفی کنترل‌شده از نزدیک زیر نظر داشتند، دریافتند که شرکت‌کنندگان در روزهایی که قهوه می‌نوشیدند، نسبت به روزهایی که قهوه نمی‌نوشیدند، تعداد گام‌های بیشتری در روز ثبت می‌کردند. و مصرف بیشتر قهوه با تعداد دفعات کمتر ابتلا به یک نوع ریتم غیرطبیعی قلب مرتبط بود.

اما در روزهایی که قهوه می‌نوشیدند، شرکت‌کنندگان موارد بیشتری از نوع دیگری از ضربان قلب غیرطبیعی داشتند. آنها همچنین کمتر می‌خوابیدند.

دکتر گرگوری مارکوس، نویسنده این مطالعه، معاون رئیس بخش قلب و عروق برای تحقیقات و استاد وقفی تحقیقات فیبریلاسیون دهلیزی در دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو، گفت: «این نتایج رابطه پیچیده بین قهوه و سلامت را برجسته می‌کند.»

مارکوس در یک بیانیه خبری گفت: «فعالیت بدنی بیشتر، که به نظر می‌رسد ناشی از مصرف قهوه است، فواید سلامتی بی‌شماری مانند کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و چندین سرطان دارد و با طول عمر بیشتر مرتبط است.» «از سوی دیگر، کاهش خواب با انواع پیامدهای نامطلوب روانی، عصبی و قلبی عروقی مرتبط است.»

این تحقیق که تا زمان انتشار در یک مجله داوری شده مقدماتی تلقی می‌شد، آخر هفته گذشته در جلسات علمی مجازی انجمن قلب آمریکا ارائه شد.

مارکوس گفت: «قهوه رایج‌ترین نوشیدنی مصرفی در جهان است، اما اثرات آن بر سلامتی همچنان نامشخص است.» اکثر مطالعات مشاهده‌ای طولانی مدت، فواید بالقوه متعددی را برای نوشیدن قهوه نشان داده‌اند، اما او این را «اولین کارآزمایی تصادفی برای بررسی پیامدهای فیزیولوژیکی و در لحظه مصرف قهوه» نامید.

داوطلبان مطالعه، مانیتورهای ضبط مداوم برای ردیابی ریتم قلب و سطح قند خون داشتند. دستگاه‌های مچی، فعالیت بدنی و خواب را ردیابی می‌کردند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۳۸ سال بود؛ ۵۱٪ زن و ۴۸٪ سفیدپوست بودند.

طی دو هفته، آنها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: یا از قهوه پرهیز کنند یا بیش از دو روز متوالی قهوه ننوشند. مصرف قهوه و اسپرسو به صورت بلادرنگ از طریق یک "دکمه مهر زمان" روی مانیتور قلب ردیابی شد. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌های روزانه‌ای را برای جزئیات میزان قهوه‌ای که می‌نوشند، تکمیل کردند و رفتن به کافی‌شاپ‌ها با ردیابی جغرافیایی ثبت شد.

در مقایسه با روزهایی که شرکت‌کنندگان قهوه نمی‌نوشیدند، مصرف قهوه با بیش از ۱۰۰۰ قدم اضافی در روز، ۳۶ دقیقه خواب کمتر در شب و ۵۴٪ افزایش در دوره‌های نوعی ضربان قلب غیرطبیعی که از حفره‌های پایینی قلب سرچشمه می‌گیرد، به نام انقباضات زودرس بطنی، مرتبط بود. مارکوس گفت، ضربان‌های غیرطبیعی مکرر از حفره‌های پایینی قلب، خطر نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.

هر فنجان قهوه اضافی با تقریباً ۶۰۰ قدم بیشتر در روز و ۱۸ دقیقه خواب کمتر در شب مرتبط بود. اما دوره‌های ریتم غیرطبیعی سریع قلب که از حفره‌های بالایی قلب ناشی می‌شود، به نام تاکی‌کاردی فوق بطنی، برای هر فنجان اضافی ۱۲٪ کمتر بود.

محققان DNA شرکت‌کنندگان را برای یافتن ژن‌هایی که ممکن است بر متابولیسم کافئین تأثیر بگذارند، غربالگری کردند. آنها دریافتند افرادی که ژن‌های مرتبط با متابولیسم سریع‌تر کافئین را دارند، هنگام مصرف قهوه بیشتر، ضربان قلب غیرطبیعی بیشتری را که از حفره‌های پایینی قلب سرچشمه می‌گیرد، نشان می‌دهند. هرچه مصرف‌کننده قهوه کافئین را کندتر متابولیزه کند، خواب بیشتری از دست می‌دهد.

این مطالعه هیچ تفاوتی در سطح گلوکز بر اساس مصرف قهوه نشان نداد.

محققان بررسی کردند که آیا تغییرات در ورزش یا خواب بر اثرات قهوه بر ریتم‌های غیرطبیعی قلب تأثیر می‌گذارد یا خیر. چنین ارتباطی مشاهده نشد.

مارکوس گفت از آنجا که قهوه به طور تصادفی به شرکت‌کنندگان در مطالعه اختصاص داده شد - با ارزیابی‌های مکرر از روزهایی که هر شرکت‌کننده قهوه می‌نوشید در مقابل روزهایی که نمی‌نوشید - می‌توان علت و معلول را استنباط کرد.