چربی های گیاهی یا حیوانی؟

چربی‌ها را به طور کلی می‌توان به دو دسته‌ی اصلی تقسیم کرد: چربی‌های گیاهی و چربی‌های حیوانی. هرکدام ویژگی‌ها، فواید و مضرات خودشان را دارند.

✅ چربی‌های گیاهی (مانند روغن زیتون، کنجد، آووکادو، مغزها و دانه‌ها)

• نوع چربی غالب: بیشتر چربی‌های غیراشباع (تک‌غیراشباع و چندغیراشباع).

• مزایا:

  • به کاهش کلسترول بد (LDL) و افزایش کلسترول خوب (HDL) کمک می‌کند.

  • برای سلامت قلب و عروق مفید است.

  • سرشار از ویتامین E و آنتی‌اکسیدان‌هاست.

• نکته مهم: بعضی روغن‌های گیاهی صنعتی (مثل روغن‌های جامد یا هیدروژنه) می‌توانند اسیدهای چرب ترانس داشته باشند که بسیار مضر هستند.

✅ چربی‌های حیوانی (مانند کره، دنبه، پیه، گوشت پرچرب، لبنیات پرچرب)

• نوع چربی غالب: بیشتر چربی‌های اشباع.

• مزایا (در مصرف متعادل):

  • منبع انرژی پایدار.

  • برخی ویتامین‌های محلول در چربی (A, D, E, K) در آن‌ها یافت می‌شوند.

• معایب (در مصرف زیاد):

  • می‌تواند باعث افزایش LDL و خطر بیماری‌های قلبی – عروقی شود.

  • هضم برخی از آن‌ها سنگین‌تر است.

🔑 نتیجه‌گیری:

• چربی‌های گیاهی (غیر اشباع) به طور کلی سالم‌تر از چربی‌های حیوانی هستند.

• بهترین رویکرد:

  • استفاده‌ی بیشتر از روغن‌های گیاهی سالم (زیتون، کنجد، کلزا، آووکادو، مغزها).

  • مصرف متعادل چربی‌های حیوانی با کیفیت (مانند کره محلی یا گوشت قرمز کم‌چرب).

  • پرهیز از روغن‌های صنعتی جامد و سرخ‌کردنی.